OSZUSTWO (2)

Jest kilka rodzajów kłamstwa: Kłamstwo wypowiedziane by kogoś nie urazić, lub ratować – może być wybaczone
Kłamstwo wypowiedziane by ukryć coś złego lub zaszkodzić – to dzieło Arymana,
oby zostało ci wybaczone.
Kłamstwo milczenia i tajemnicy – to najgorsze bo zżera duszę po cichu i nawet o tym nie wiesz, nawet nie wiesz, że kłamiesz.

Z rozważań zaratusztriańskich

Sofizmaty czyli błędy logiczne jako oszustwo w argumentacji ateistycznego racjonalizmu.

Czyli fałszywe przesłanki i twierdzenia, że napewno Boga nie ma.
OSZUSTWO JEST FORMĄ KŁAMSTWA. KŁAMSTWO TO ORĘŻ ARYMANA ZŁEGO DUCHA, DUCHA ZNISZCZENIA I ROZPADU.

„Największą zdobyczą fizyki XX wieku nie jest teoria względności ani mechanika kwantowa, ani też rozłożenie atomu, lecz ogólne zrozumienie, iż nie zetknęliśmy się jeszcze z ostateczną rzeczywistością”.

fizyk i astronom sir James Jeans

W dzisiejszych czasach jesteśmy szczególnie narażeni na oszustwo uprawiane w internecie, telewizji, i innych mediach o szerokim zasięgu. Kłamstwo jest rozpowszechnione, a zdolność do wykrywania oszustwa jest powszechnie niewielka. Zaratusztra przywiązuje ogromną wagę do kwestii Prawdy uosobionej przez Aszę emanację Ahura Mazdy. Zaratusztra uczy, że zły duch, Angra Mainyu (Aryman w Pahlavi) i jego demony (daeva) sieją Kłamstwo (druj) zamiast Prawdy (asza). W rezultacie powoduje to konflikt między ludźmi, którzy podążają za Kłamstwem (dregvant) i tymi, którzy podtrzymują Prawdę (ashavan).

Mimo iż zaratusztrianizm jest w zgodzie z racjonalizmem, to jednak nie z każdą jego formą. Wiara w Objawienie jest z gruntu rzeczy poza racjonalizmem, jednak go nie wyklucza w innych kwestiach.

Skrajni ateiści – racjonaliści uporczywie starają się jednak, dowodzić że wszelka wiara w Boga jest absurdalna. Nie wahają się w dyskusjach używać sofizmatów, czyli twierdzeń będących błędem logicznym. A TO JEST PRAKTYKA OSZUKAŃCZA I NIEUCZCIWA.

Poniżej prezentujemy najczęściej stosowane przez nich sofizmaty. Takiej fałszywej argumentacji trzeba się przeciwstawiać, bo jest po prostu manipulacją i robieniem ludziom wody z mózgu.

LISTA NAJCZĘŚCIĘJ UŻYWANYCH SOFIZMATÓW

1. Argumentum ad ignorantiam
Ten błąd logiczny powstaje wtedy, gdy ktoś twierdzi coś na podstawie braku dowodów na istnienie czegoś lub gdy twierdzi coś na podstawie braku dowodów przeciw istnieniu czegoś.

Przykład:
Nie ma dowodów na istnienie Boga, zatem można uznać, że Bóg nie istnieje.

Teza ta jest nieprawdziwa bowiem, brak dowodów na istnienie czegoś, nie jest jednoznaczny z nieistnieniem tej rzeczy. Przykładowo, do późnego średniowiecza nie było dowodu na to że słońce jest centrum naszego układu planetarnego. Dowiódł tego dopiero M. Kopernik. Przedtem cześć ludzi w to wierzyła jedynie.
Warto nadmienić, że sami wierzący często popełniają ten błąd logiczny, gdy twierdzą np.:

Udowodnij mi, że Bóg nie istnieje.

Trzeba wiedzieć, że twierdzenia tego typu są argumentum ad ignorantiam i dlatego należy ich konsekwentnie unikać, ponieważ są one ewidentnie błędne logicznie.

2. Argumentum ad hominem (zwany także ad personam).
Ten błąd logiczny bardzo często występuje w wywodach racjonalistów i ateistów (niestety, także chrześcijanie bardzo często robią błędy tego typu). Popełnia się go zawsze wtedy, gdy zamiast polemizować z czyjąś argumentacją, atakuje się jakąś osobę lub jej wiarygodność.

Przykłady:
To napisał człowiek religijny, zatem można sobie odpuścić polemikę z nim, bo na pewno głosi jakieś bzdury.

3. Argumentum ad populum
Błąd ten następuje wtedy, gdy staramy się udowodnić słuszność swego twierdzenia, odwołując się do tego, co myśli jakaś zbiorowość.

Przykłady:
Religia to zbiór mitów, bzdur i kłamstw, tak uważa dziś większość wykształconych ludzi i naukowców.

4. Argumentum ad verecundiam
Błąd ten następuje wtedy, gdy twierdzimy, że coś jest prawdą tylko dlatego, że ktoś inny (np. jakiś autorytet) tak twierdzi. Wyróżniamy dwa rodzaje tego błędu: pierwszy następuje wtedy, gdy ktoś powołuje się tylko na zdanie jakiegoś autorytetu zamiast na argument; drugi zaś następuje wtedy, gdy ktoś powołuje się na autorytet niekompetentny w danej dziedzinie.

Przykłady:
Richard Dawkins, słynny biolog, jest ateistą. Wielokrotnie uzasadniał on, że Bóg nie może istnieć. 
Niestety, ale wierzącym również zdarza się popełniać ten błąd. Czasem słyszy się takie oto zdania:
Nawet Newton wierzył w Boga.

5. Argumentum ad novitam
Jest to przeciwieństwo błędu wspomnianego przed chwilą. Błąd ten polega na tym, że ktoś powołuje się w swej argumentacji na fakt, że jego rozumowanie jest nowsze, nowocześniejsze, postępowe itd.

Przykłady:
Religia reprezentuje staroświeckie i nieaktualne rozumowanie. Nowoczesne rozumowanie, naukowe, nie odwołuje się już do Boga w tłumaczeniu otaczającego nas świata. Ludzie nowocześni odrzucają Boga i religię jako rozumowanie staroświeckie i przestarzałe.

6. Argumentum ad misericordiam
Ten błąd logiczny można bardzo często spotkać w wywodach racjonalistów i ateistów. Błąd ten powstaje zawsze wtedy, gdy argumentujemy, odwołując się do uczuć i emocji słuchacza.

przykład:
Religie okazały się fałszywe, bo ma na sumieniu inkwizycję i wyprawy krzyżowe, dżihad i prześladowania.

To rozumowanie jest błędnie logicznie, ponieważ z filozoficznego punktu widzenia jest możliwe istnienie takiego Boga który nie jest odpowiedzialny za zło na świecie, na przykład u Zaratusztrian.

7. Tu quoque
Ten błąd powstaje wtedy, gdy zamiast odpowiedzieć w danej chwili na argument oponenta próbujemy wyszukiwać u niego te same błędy.

Przykład:
Twierdzenie: Udowodnij, że światopogląd racjonalistyczny nie opiera się w tych punktach na czystej wierze. 
Odpowiedź: A może ty wpierw udowodnij, że masz jakieś dowody na istnienie Boga.

8. Petitio principii (znany także jako circulus vitiosus, circulus in definiendo, idem per idem, tautologia)
Jest to chyba najczęściej spotykany błąd u racjonalistów i ateistów (i nie tylko u nich). Robimy go zawsze wtedy, gdy próbujemy uzasadnić coś jedynie za pomocą tego, co ma dopiero zostać uzasadnione.

Przykłady:
Tylko za pomocą nauki możemy odkrywać prawdę o świecie, bowiem tylko nauka się do tego nadaje.

To tak jakby twierdzić że dobrzy są ludzie którzy są dobrzy.

9. Paradigm of cultural fallacy
Błąd ten powstaje wtedy, gdy ktoś uważa, że jakiś system wiedzy ma wyłączność na ocenianie słuszności innych światopoglądów. Ateiści i racjonaliści bardzo często popełniają ten błąd logiczny, gdy twierdzą (mylnie zresztą), że jedynym światopoglądem, poprzez który można oceniać słuszność innych światopoglądów (w tym słuszność teizmu), jest „światopogląd naukowy”.

10. Fantasy projection
Błąd ten popełnia się wtedy, gdy się argumentuje tylko na podstawie własnej wyobraźni, choć nie ma na to poza tym żadnych argumentów.

Przykład:

Zło i dobro nie istnieją, ja to wiem, czuję sercem.

11. Canceling hypotheses
Ten błąd logiczny powstaje zawsze wtedy, gdy ktoś dla uzasadnienia jakiejś hipotezy tworzy tylko inną hipotezę, zamiast podać jakieś przesłanki dla pierwszej hipotezy.

Przykład:
Ateista: Życie na ziemi powstało w drodze przypadku.
Teista: Skąd wiesz?
Ateista: Na razie nie potrafię tego dowieść doświadczalnie, lecz można założyć, że w przyszłości laboratoria naukowe będą na tyle rozwinięte, że dowiodą tego w końcu.

12. Unidentified experts
Ten błąd logiczny bardzo często występuje u racjonalistów. Powstaje on zawsze wtedy, gdy ktoś powołuje się na autorytety, nie precyzując, o kogo chodzi, co sprawia, że nie możemy sprawdzić, czy rzeczywiście są oni autorytetami w tej dziedzinie.

Przykład:
Wiarygodni naukowcy uważają, że Biblia została sfałszowana (i nie powiedziano, którzy naukowcy).

13. Nihilistic fallacy
Ten błąd powstaje zawsze wtedy, gdy ktoś twierdzi, że aby uniknąć pomyłek w swym procesie poznawczym, unika przyjmowania czegokolwiek na wiarę. Teoretyczne zaangażowanie nie może istnieć bez jakichś założeń przyjętych na wiarę. Nihlistic fallacy można więc zakwalifikować jako błąd logiczny, obrazując to w ten oto sposób:

Wierzę, że aby uniknąć pomyłki, niczego nie można przyjmować na wiarę.

CDN