Taki o to kolejny kwiatek znalazłem na naszej rodzimej Wikipedi. No przeczytajcie to hasło!
Mag (kapłan perski)
Ten artykuł od 2011-01 wymaga zweryfikowania podanych informacji.Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
Mag (łac. magus, gr. μάγος, per. مغ; ) – kapłan-astrolog zoroastryzmu, któremu przypisywano umiejętność przepowiadania przyszłości z układu gwiazd, uzdrawiania i leczenia ludzi. Pojęcie znane jest od co najmniej IV wieku p.n.e.[potrzebny przypis] Mag pochodzi z sanskryckiego Maga – oznaczającego wedle wielkiego słownika sanskrytu Monier-Williamsa kapłana kultu słonecznego, szamana królów linii solarnej w Indiach. Magiem jest zatem każdy kto czci słońce,Surya jako bóstwo i wykonuje jogiczne oraz wedyjskie praktyki solarne. Przykładowym zestawem kultowych praktyk indyjskich i perskich magów jest Surya Namaskar /am – jogiczne pozdrowienie Słońca, ćwiczone razem z odpowiednimi mantramami[potrzebny przypis].
Nazwy wywodzi się czasem od członków starożytnego plemienia Magów, wchodzącego w skład irańskiego ludu Medów.
Kapłanami-magami prawdopodobnie byli mędrcy, którzy według Ewangelii Mateusza złożyli pokłon i dary narodzonemu Jezusowi Chrystusowi (w tradycji Trzej Królowie).
CZEGO TO SIĘ NIE DOWIADUJEMY?
Po pierwsze budzi zdumienie, że tak niedopracowana i miejscami bzdurna aż do śmiesności informacja wisi sobie w Wikipedi od 8 lat z adnotacją, że jest do bani!
Po drugie czeka nas rewelacja nie odnotowana w żadnych księgach zaratusztriańskich. Otóż dowiadujemy się że:
Magiem jest zatem każdy kto czci słońce,Surya jako bóstwo i wykonuje jogiczne oraz wedyjskie praktyki solarne.
Przykładowym zestawem kultowych praktyk indyjskich i perskich magów (!!!!) jest Surya Namaskar /am – jogiczne pozdrowienie Słońca, ćwiczone razem z odpowiednimi mantramami.
O Mantranie Zaratusztro, to ci się nawet nie przyśniło po amforze wina! Zgadnijcie teraz na co się natykamy chcąc podyskutować z projektem?

Oczywiście krytyczna edycja zabroniona i zablokowana, że niby przed trollami. Myśle że ten Wikiprojekt Biblia jeśli jest tak prowadzony nie zasługuje na poparcie, w tym haśle łamie zasady wikietykiety. Nie zostawiamy jednak tego inercji internetu, Stworzyliśmy hasło, narazie robocze, ale porównajcie sami. Chyba więcej źródeł mimo, że dopiero dodajemy co jest procesem żmudnym, i trochę cytujemy. Brak jeszcze jednego rozdziału, ale już zalecamy zapoznanie się z naszą wersją, którą znajdziecie pod hasłem „Mag (Nauczyciel)”, bo wersja kapłan jest zablokowana. Poniżej prezentujemy tę wersję under construction. Można ją też wyguglować. Zobaczymy co dalej będzie. 😉
Mag (nauczyciel) wersja robocza
Mag (z awest. magi maγu lub magush, sanskr. maga, elamickie magu-pati , gr. μάγος, per. مغ; ˈłac. magus, pahlavi, magu-pati mag-nauczyciel) oznacza wyznawców zaratusztrianizmu, także kapłana zaratusztriańskiego lub samego Zaratusztrę (Zoroastra).
Spis treści
źródła irańskie
Najwcześniejsze znane użycie słowa mag, magusz[1] znajduje się w trójjęzycznej inskrypcji Dariusza Wielkiego, znanej jako Inskrypcja z Behistun[2]. Drugi przykład pojawia się w tekstach Awesty , świętej księgi zaratusztrianizmu. Znajduje się w części Młodszej Awesty, termin pojawia się Hapax legomenon: moghu.tbiš , co oznacza „wrogi wobec moghu ”, gdzie moghu nie (jak wcześniej sądzono) nie znaczy „mag”, ale raczej „członek plemienia[3]” lub odnosił się do konkretnej klasy społecznej w języku proto-irańskim, co następnie przejął język Awestyjski.[4] „Być może, że awestyjskie moghu (który nie jest tym samym co Avestyjskie maga- ) i Medyjskie magu pochodzą od tego samego słowa, i były wspólnym irańskim terminem na „członka plemienia” rozwinął się u Medów do specjalnego znaczenia jako „członek z (kapłańskiego) rodu”, stąd kapłan”.[5] [6]
Źródła hellenistyczne
W tym znaczeniu słowo to upowszechnione zostało w całej wschodniej części regionu Morza Śródziemnego i Azji Zachodniej aż do późnej starożytności. To pojęcie zmieszało się ze starszym greckim słowem goēs (γόης), określającym praktykującego magię, w tym astronomię, astrologię, alchemię i inne formy ezoteryczne wiedzy, umiejętności. Skojarzenie to było wynikiem hellenistycznej fascynacji (Pseudo) Zoroastrem, który był postrzegany przez Greków jako chaldejski założyciel stowarzyszenia mędrców i wynalazca zarówno astrologii, jak i magii, co wpłynęło, na współczesne znaczenie znaczenie słów „magia” i „magik”.
Źródła średnioperskie (Pahlavi)
Z kolei średnioperskie słowo magu przekształciło się z połączenia magu-pati (mag-nauczyciel) w słowo mobed oznaczające kapłana zaratusztriańskiego.
przypisy
- ↑ DB, COLUMN 4 [w:] DARIUSZ II, Old Persian Texts, http://www.avesta.org [dostęp 2019-08-01], Cytat: I Gaumâta : 8 nâma : magush : âha : hauv : adurujiya : avathâ : athaha : adam : 9 Bardiya : amiy : hya : Kûraush : puça : hauv : Pârsam : ha Jeden nazywał się Gaumata, Mag; skłamał i powiedział: „Jestem Smerdis, syn Cyrusa;”.
- ↑ Old Persian Texts, http://www.avesta.org [dostęp 2019-08-01].
- ↑ Mary Boyce, A History of Zoroastrianism, Zoroastrianism under the Achaemenians, BRILL, 1982, ISBN 978-90-04-29390-8.
- ↑ Ilya Gershevitch, Zoroaster’s Own Contribution, „Journal of Near Eastern Studies”, 23 (1), 1964, s. 12–38, DOI: 10.1086/371754.
- ↑ Mary Boyce, A History of Zoroastrianism, Zoroastrianism under the Achaemenians, BRILL, 1982, ISBN 978-90-04-29390-8.
- ↑ Ilya Gershevitch, Zoroaster’s Own Contribution, „Journal of Near Eastern Studies”, 23 (1), 1964, s. 12–38, DOI: 10.1086/371754 [dostęp 2019-08-01].