REALIZM ZARATUSZTRIAŃSKI

Ważnym aspektem realizmu jest to, co nazwałbym „nierelatywizowaniem”. Zdanie w matematyce jest prawdziwe, bo nie zależy od jakiegoś milczącego kontekstu czy umowy społecznej, jeśli zaś to, że jest ono prawdziwe dla mnie oznacza, że ​​jest również prawdziwe dla ciebie, to nierelatywizowanie jest szczególnie ważne.
Choć nie jest to tak oczywiste gdy dotyczy to etyki czy moralności, według Zaratusztrian posiadamy intuicyjną i rozumową zdolność rozróżniania prawd moralnych i nie jest to sprawa co do której można się tylko umawiać. Zaratusztriański realizm uczy, że relatywizowanie i uzależnienie moralności tylko i wyłącznie od woli jednostki i jakiejś umowy między ludźmi prowadzi do katastrofalnego rozmycia etyki i tolerowania i usprawiedliwiania zła i zachowań podłych, a także przysparzania cierpienia wszystkim istotom. Ta obecnie modna tendencja do umowności w imię wolności jednostki i filozofii względności wszystkiego, prowadzi także do degradacji więzi społecznych, a w konsekwencji do chaosu i wreszcie pogorszenia sytuacji samych wyznawców ideologi relatywizmu i względności wszystkiego. Według zaratusztrian nie chodzi o to by nie brać pod uwagę niejednoznaczności w naszej rzeczywistości, ale by ją traktować z rozwagą realizmu, budowaną wokół stabilnej konstrukcji i interpretować tylko wtedy, gdy mamy naprawdę dużą trudność z odpowiedzią jak postąpić.

Czym więć się różni nierelatywizowanie, zaratusztrian od tego samego zjawiska w religiach monoteistycznych? Zaratusztrianie zakładają, że dysputa nad tym co dobre, a co złe jest wręcz konieczna, natomiast etyka jest budowana według zaleceń Zaratusztry, a nie jednoznacznych instrukcji, zakazów i nakazów, Z tych zaleceń powstaje szkielet konstrukcyjny etyki, w którym są tylko kluczowe wyznaczniki do rozpoznawania zła, takie jak zniszczenie, chaos, cierpienie, ból, śmierć, choroba, kłamstwo, tajemnica i jeszcze kilkadziesiąt pojęć. Dzięki temu zestawowi narzędzi we wszystkich przypadkach na jednostce ostatecznie spoczywa rozpoznanie z czym ma do czynienia i rozumna, odpowiedzialna decyzja. Nie istnieje imperatywny zestaw nakazów i zakazów, typu nie pożądaj…, czcij…, nie zabijaj, nie mów…. nie będziesz, itp i to jest zasadnicza różnica w podejściu. Judaizm, chrześcijaństwo islam nie dopuszcza w zasadzie dyskusji od strony doktrynalnej. A PRAKTYKA? Jest nacechowana realnym stosowaniem tych narzędzi, z czego zaratusztrianie są znani na całym świecie. To nie to samo