PRAWA KOBIET – ŚLUB CÓRKI ZARATUSZTRY

Zaratusztra miał trzech synów i trzy córki; Synów -Isat Vastra,-Urvatat Vastra, Korszed-czehera, córki: Freni, Thriti i Puriczistę. Wśród nich Puriczista była najmłodsza, ale świetnie wykształcona i cechowała ją ponoć wyjątkowa mądrość. Gdy Puruczista zdecydowała się na małżeństwo stało się coś niebywałego jak na tamte czasy, 1500 lat przed naszą erą.

Zwyczaje społeczne plemion irańskich, którym Zaratusztra głosił są nam znane w bardzo zamglonej i niepełnej formie, ale można podejrzewać, że kobiety jak winnych miejscach były traktowane jak własność najpierw ojca, a potem męża, lub łup wojenny. Ci ludzie dopiero niedawno zamienili koczowniczy tryb życia na osiadły i zmieniali się z wolna w rolnicze i miejskie społeczeństwo. Cokolwiek mogło być starożytną formą instytucji małżeństwa w tym czasie Zaratusztra przekształcił je i uczynił z niego akt przemyślanego i wolnego wyboru każdego z partnerów, uznając, że muszą to czynić z namysłem nad pełną realizacją przyszłych obowiązków. To uderzająco nowoczesne podejście proroka jest całkowicie zgodnie z koncepcją indywidualnej odpowiedzialności w życiu moralnym; i moralnością jako sercem życia wyznawcy. W Gathah znajdujemy kilka odniesień do epizodów z życia proroka. Wśród nich jest szczęśliwy ślub jego córki Puruczisty.

Panem młody był Dżamaspa z rodzina Hvogvy. Był wyznawcą religii Zaratusztry, a także szafarzem króla Wisztaspy, który wspierała misję Zaratusztry i uczyniło ją religią swojego dworu. W oczekiwaniu na wydarzenie jakim był ślub, Zaratusztra ocenia postać Dżamaspy i odnotowuje fakt, że wybrał wiarę w Ahura Mazdę. Z zadziwiającą prostotą Zaratusztra mówi nam o jego braku wysokiej pozycji społecznej, o braku korzyści materialnych, i obietnic luksusu ale wybija na plan pierwszy lojalności Dżamaspy wobec nowego wyznania wiary, cechy charakter, jego szlachetność i doskonałość moralną. Etyka jest dla niego najważniejsza. Mówi słowami prostymi, że wybierając mądrość wiary Dżamaspa osiągnął szlachetne dziedzictwo, a mianowicie „królestwo dobrego umysłu ”. Głębię znaczenia tych słów pozostawiam czytelnikowi do kontemplacji.

Awesta, Vahishtoishti Gatha 53.2, (Ha 51,18)
„Dżamaspo synu Hwogwy, bogactwo i władza jest w wyznaniu Prawdy,
Wybrał dla siebie mądrość Twoją wiary, o Panie,
Wybierając więc to wielkie dziedzictwo, jego będzie Królestwo dobrego umysłu.
Daj mi, Panie, abym takich uczył ludzi,
Jak zawsze szukam schronienia i ochrony w Tobie, O Ahuro.”

Następnie do swojej córki Puruczisty Zaratustra przemawia w sposób, który brzmi niezwykle nowocześnie. Natrafiamy tu na podstawową cechę mądrości Zaratusztry, jego wiarę w rozważność jego słuchaczy. Po przedstawieniu swojej wizji i zasad, zostawia im możliwość stworzenie sobie własnej oceny i osądu, zostawiając przy tym co, podkreśla, pełną swobodę wyboru. Głosi to także w całym tekście Gath. Dlatego z łatwością dał własnej córce taką swoboda przy wyborze męża. Opisując dobre cechy Dżamaspy, mówi, że wierzy, że Dżamaspa jest godny by być jej mężem; ale w ostatnim zdaniu on – Prorok i Ojciec – prosi ją, aby zastanowiła się w tej sprawie, i podjęła decyzję tylko tak, jak nakazuje jej jej mądrość i podpowiada serce. Ten piękny wiersz Gathah brzmi następująco:

Awesta, Vahishtoishti Gatha 53.3, (Ha 51,18)
„O Puruczisto z rodu mojego dziada Heczat-Aspana, którego dziadem był Spitama, O najmłodsza spośród córek Zaratusztry!
Oto dobrego, oddanego dobremu myśleniu, prawego i sprawiedliwego Dżamaspę brata Fraszoastry przeznaczył Ci bóg Ahura Mazda za męża.
Dlatego teraz (gdy) ustanowiony ma być przez Aszę (prawo) jako twój mąż, kontynuuj rozmowę (ze sobą), mądrością (swoją rozważ czy) z nim (chcesz być) i poprzez (twoją zdolność) doskonałego namysłu za radą miłości, (powiedz) czy działasz z rozwagą?”

W porównaniu z tym co wieki potem działo się „cywilizowanej Europie” Manthran Zaratusztra promuje prawa kobiet i równość między kobietą i mężczyzną.